Polska polityka migracyjna – pomiędzy oficjalną strategią a rzeczywistością

Jesień 2023 r. przyniosła wygraną koalicji określanej mianem prodemokratycznej i proeuropejskiej, kładąc kres ośmiu lat rządów zjednoczonej prawicy kierowanej przez Prawo i Sprawiedliwość. Nowy rząd na czele z Donaldem Tuskiem został utworzony w grudniu 2023 r. Na początku 2024 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji (MSWiA) ogłosiło harmonogram prac nad nową strategią migracyjną Polski na lata 2025–2030¹, za które miał odpowiadać Maciej Duszczyk jako podsekretarz stanu, a w praktyce polski badacz migracji z wieloletnim doświadczeniem krajowym i międzynarodowym. Mogło to budzić nadzieje licznych środowisk zainteresowanych procesami migracyjnymi na „nowe otwarcie” w polskiej polityce migracyjnej, opartej na rzetelnym, inkluzywnym i wielostronnym podejściu. Kalendarz prac obejmował szczegółowo rozpisane działania na okres od stycznia do grudnia 2024 r., a także informował o planach opracowania nowej ustawy o cudzoziemcach w pierwszym półroczu 2025 r. Ważnym założeniem harmonogramu była zapowiedź współpracy ze środowiskiem naukowym w Polsce celem zaprojektowania i przeprowadzenia ogólnokrajowego badania dotyczącego migracji i polityki migracyjnej wśród różnych interesariuszy zarządzania migracjami. Wynikiem badania miał być raport, który posłuży sformułowaniu pierwszej wersji strategii migracyjnej Polski, a ta będzie następnie przedmiotem konsultacji publicznych. 

Praktyka życia politycznego napisała nieco odmienny scenariusz, a harmonogram prac został zrealizowany tylko częściowo zgodnie z założeniami. 
 

Ciąg dalszy artykułu Marty Pachockiej i Pawła Strzeleckiego: